9 Şubat 2009 Pazartesi

Bazen


Her şeye lanet edebiliyorum bazen. Hepsine, her şeye, herkese. Sahip olduğum, sahip olmadığım, asla sahip olamayacaklarıma. Tanrının yarattığı her mahluka, yaşadığım ülkeye, bu ülkedeki insanlara, hayvanlara. Pencereden bakıp gördüğüm, hiç tanımadığım ve asla tanımayacağım insanlara dahi lanet edebiliyorum.
İçimde öyle bir kin doğuyor ki o bazenlerde; nereye saldırsam, hıncımı kimden alsam bilemiyorum. Ailemi seviyorum. Ama onlarla yaşamak istemiyorum. Kardeşimi, annemi babamı yıllarca görmesem gıdım gocunacağıma inanmıyorum. Bazen, yine o bazenlerin içindeyken çekip bir yere gitmek istiyorum. Herhangi bir yer. Cebimdeki paranın beni götürebileceği, kendimi götürüp yok edebileceğim bir yer. Ben yoksam lanet ettiğim hiçbir şey de yok. Ben yoksam dünya da yok. Olmadığımı düşünmek kadar mutlu etmiyor beni hiçbir şey. Hayatta asla mutlu olmayacağımı bile bile uyanıyorum her sabah. Asla istediğim mutluluğa erişemeyeceğimi, lanet ettiklerime günbegün lanet etmeye devam edeceğimi, sonrasında hayatımın koca bir lanet olduğunu bile bile. Bile bile uyanıyorum her sabah. O gün neler olacağını biliyorum istisnasız dakika dakika. Gece olup aynı yatağa yatıp gözlerimi kaparken göreceğim rüyayı biliyorum çoğu kez. Aşağı yukarı kaçta kalkacağımı, o gün ne yapacağımı. Gün; tanrının yazdığı içinde sıfır çatırşma, bolca sıkıntı barındıran acemi bir senaryo gözümde; hiç bir yapımcının değer verip okumayacağı.
O bazenler çoğaldığında işte yok olmak geliyor sadece aklıma. Sessiz sessiz ölmek. Ertesi sabah kimsenin adımı hatırlamaması. Unutulmak, yok sayılmak gözümde kutsallaştıkça rahata eriyor ruhum.
Bazen, işte o bazenler gelince lanet ediyorum her şeye. Hayatımda yer etmiş her isme, her sıfata, her mekana. Öyle bir kin büyüyor ki içimde; bir gün beni yok etmesinden korkuyorum. Evet korkuyorum. En bitmiş anlarımdaki tek ilacımdan da korkuyorum. Cesaretimi bitiriyorum önce. Hem uyurken, hem uyanırken hem de aldığım her nefeste. Lanet ettiğim her şeyden korkuyorum. Belki de sırf bu yüzden lanet ediyorum. Hepsinin yok olacağı günü bekliyorum.

1 yorum:

кα¢αкgαу dedi ki...

yazıya yorum yapamayacam...yandaki zafer işareti hoşmuşş