26 Kasım 2008 Çarşamba

Düş

Bir oğlum olacak. Adı da hazır; Mehmet Alkım. İnandığım çok az şeyden biri bu.. bir oğlum olacak. Hem de ben çok büyümemişken, hala birbirimizi büyütecek şansımız varken. Bir oğlum olacak.
Gördüğüm, duyduğum, hissettiğim tüm iğrençliklerden uzak büyüyecek. Her gün biraz daha büyüyecek. Kocaman bir adam olacak sonra. O zaman ben çoktan büyümüş olacağım..
Bir ev var hayalimde. İçinde olduğumuz, dışarıya çıkmak istemediğimiz. Hep birlikte kalmak istediğimiz bir ev. Bir de kendime ait bir oda. Herşeyi içinde biriktirdiğim bir oda. Biriktirmiş olduğum herşeyi sakladığım, sakındığım bir oda. Hazine dairesi gibi.. Kıymete değer iyi, kötü herşeyin birikmiş ve birikmekte olduğu bir oda. Mehmet Alkım'ın da bilmediği bir oda. O büyürken ben de büyüyeceğim. O geldiğinde ben henüz büyümemiş olacağım...
Bazen kusuyorum.. Herkes midemi bulandırıyor.. Ardıma bakmadan kaçıyorum.. Sevdiğim şarkıları dinliyorum kaçtığım yerde, gözlerimi kapatıyorum.. Sonra düşler kuruyorum. En masumundan..
Biliyorum bir sabah uyanacağım hiç bilmediğim bir şehirde, yanımda oğlumla.. Her gece tekrar kapatacağız gözlerimizi karanlığa.. Sonu güzel biten masallar anlatacağım ona. Geleceğine öyle eminim ki...

fotograf: kaan bebek ve ben