Bugün Git Yarın Gel

İstabul Şehir Tiyatroları'nda yeni bir oyun var; Deri Ceket. Sadece Deri Ceket yok tabii oyunda bir de Hikmet Körmükçü var! Şehir Tiyatroları'nın en sevdiğim, en beğendiğim oyuncularının başında gelen Hikmet Körmükçü her performansıyla kalbimi birkez daha çalmayı başarmış, büyük hayranlığımı kazanmıştır. İyi Geceler Anne, Trendeki Derviş perfomansları kafama kazınmıştı. Ve yine Hikmek Körmükçü... Büyük bir heyecanla gidiyorum oyuna.. Oyun Daha önce Roma Hamamı, Otobüs gibi oyunları da Türkiye'de sergilenmiş olan Bulgar Tiyatrosu'nun çağdaş yazarı Stanislav Stratiev'e ait. Rejisör Arif Akkaya. Oyuncular ise Yiğit Sertdemir, Hikmet Körmükçü, Cengiz Tangör, Can Ertuğrul, Yeliz Gerçek, Ertuğrul Postoğlu, Güneş Doğan, Selçuk Yüksel, Melahat Abbasova, Nevzat Çankara ve Yağız Pala.
Oyunda bürokratik işleyişin labirentinde kaybolan idealist bir öğretim görevlisinin trajikomik durumu anlatılırken, diğer yandan da var olan bürokratik yapı içindeki toplumsal ve bireysel yozlaşma hicvediliyor... Deri bir ceketin, bürokratik bir hata sonucu koyun olarak kaydedilmesi ve bu yüzden Dilbilimci Yiğit Sertdemir'in vergi vermek zorunda kalmasıyla başlıyor.. Bu saçmalığa itiraz etme gafletinde bulunan Dilbilimcimiz kapı kapı dolaşarak "Benim koyunum yok!" diye bağırıyor.. İşin kapı kapı kısmı şahane, çünkü kapılar geziyor. Kapılar çoğalıyor.. Sonra her yol bir kapıya, ve kapının içinde bürokrasinin kölesi olmuş bir devlet memuruna çıkıyor.. Bu kadarı ancak Türkiye'de olur cinsten bir hikaye. Ama hayır hikayemiz Bulgaristan'da geçiyor. Demek ki bu işler böyleymiş.. Bürokrasinin düşük lqsu dünyanın herhangi bir yerindeki herhangi bir yurtdaşın çıldırma sebebi olabilirmiş pekala...
Hikmek Körmükçü yine büyülüyor beni. Farklı devlet memurlarını canlandıran Körmükçü, oyunda asalak, kurnaz, idealist olarak karışımıza çıkıyor defalarca.
Dilbilimci derdini anlatmaya kararlı. Benim bir koyunum yok! Sadece deri bir ceketim var..
Yiğit Sertdemir'in başarılı performansı Hikmek Körmükçü ile birlikte oyunun enerjisini yükseltse de genel olarak oyunculukları zayıf buldum.. Bu da yer yer oyundan kopmama neden oldu.. Ama zekice tasarlanmış dekor, bir çok oyuncudan daha fazla enerji kattı olaya. Dürüst olmak gerekirse Yiğit Sertdemir, Hikmek Körmükçü ve dokoru izledim.. Bu yüzden oyun sonundaki alkışlarımın büyük bir kısmı Gamze Kuş'a aittir.
Ülkemizde de sıkça rastladığımız devlet dairesi zorluklarını, kimi zaman trajikomik durumları barındıran, absürd bir dille sahnelenen oyun izlenilmeye değer.. Ama ben sıkıldım biraz.. Bu yüzden de böylesine sıkıcı bir eleştiri yazdım.
İyi seyirler.