9 Ekim 2008 Perşembe

Duman Ninnisi 2


Boşluğa bıraktığımda kendimi,
Hani dans eder gibi
Gördüğüm şey; merdiven
Her yer merdiven
Düzlükleri yok bu sokağın.
Nedir bu gözümün önündeki duman.
Andırır sefil kulunu.
Etrafımda bir çember.
Koskoca.
Öyle büyük.
Yarın, altında yerin yedi kat.
Bir duman.
Mahkum eden çembere.
Bu duman,
Bu duman sonsuz gibi.
Nedir ki zaman bu çemberde.
Bir gemi olmalı
Pusulasız.
Delik deşik yelkenleri.
Rotasız ve kaptansız.
Kocaman bir deniz şimdi gözümde,
Bu duman.
Çıkılmış bir yola.
Ölüme olsun bahane.
Bir duman gözümün önünde.
Uyutan beni mışıl mışıl.

Do notasından yoksun bir şarkıydı hikayesi. Hep eksik birşeyler. Her hikayenin bir sonu vardı. Tam biterken başladı. Bitmişken başladı.
Bu gece eksiksiz hikayem. Bir bütün. Şimdilik kül kokuyor sağım solum. Ama sevdim ben ateşimi.
Bir yaktım bin yandı. Bir yandı bin aldı.
Bu gece bir bütün hayatım. Eksiksiz. Hikayem tam şimdi. Esas çocuklar, küçük insanlar, şık bir giriş ve güzel bir son.
Bu gece hepsi tam.

Hiç yorum yok: