16 Ağustos 2008 Cumartesi

Bir an durdum. Sonra koşmaya başladım, koşarken bağırmaya... Koştum ve bağırdım. Koştum ve bağırdım. Daha hızlı koşarken daha yüksek sesler çıkarmaya başladım. Sonra ilk bulduğum uçurumdan bıraktım kendimi. Düşerken bağırmaya devam ettim. Bağırdım.. Düştüm. Bağırdım. Düştüm.
Yazmak istiyorum. Yazamıyorum ama... Birkaç kelimeyi bir araya getirip cümle kuramayacak kadar karışık beynim. Çıkamıyorum kendi içimden. Sıkışıp kaldım. Süslü cümleler kuramam ben. Edebiyat sıçamıyorum malesef. Mantıklı cümle de kuramıyorum şu sıra. Bir koşsam, bir atlasam huzur bulacağım. O zaman tersten yaşamaya başlayacağım hayatı. Sıkıldım şimdi. Ben böyle olsun istemedim. Kimse böyle olsun istemedi. Seçmedim. Kimse seçmedi. Herkesin masum olduğu bu durumdan tiksinmeye başladım. Suçlu arıyorum kendime. Küfür etmeliyim birine.
Sıkıldım
Sıkıldım
Sıkıldım

Bu gece çok ağladım. Yarın ağlamam...

1 yorum:

Emre KORLU dedi ki...

etmen gerekiyorsa et..
yüreğinle kal..