18 Ekim 2009 Pazar

Kaybetmeyi öğrenmek kaybetmekten daha acı. Yenilmeye alışmayı henüz tarif edemiyorum. Sonsuz bir sessizliğe ihtiyacım var. Sonu olmayan bir sessizlik. Gitme hissini içimde anbean büyüten zamana artık tahammül edemiyorum. Zor. Zorlanıyorum.

Hiç yorum yok: