Kaybetmeyi öğrenmek kaybetmekten daha acı. Yenilmeye alışmayı henüz tarif edemiyorum. Sonsuz bir sessizliğe ihtiyacım var. Sonu olmayan bir sessizlik. Gitme hissini içimde anbean büyüten zamana artık tahammül edemiyorum. Zor. Zorlanıyorum.
Her seçimin bir nedeni vardır. Ve iki şansı. İki de yol. Yollar sınırlı, hayat bir fanus. Bu sınırdandır; hayatın içinden çıkıp gitmek, yollara düşüp ömür haritasını çizmek. Her seçimle, her seçimin nedenleriyle çıkılan yolda hayatın sınırları zorlanır. Varmak istediğin bir yer olsun veya olmasın...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder