11 Ocak 2009 Pazar

o zamanlar bu zamanlar


Bazen düşünmüyorum da; nasıl da huzurlu oluyorum. Aklımın kıyısında köşesinde ufak bir tenhalık beni mutlu etmeye yetiyor. Hele şu sıra. Tertemiz, pürüzsüz bir örtü var üzerimde. Pek haşır neşiriz kendisiyle. Ellerim sıcacık kış günü.
Ah yarın. Bir de yarın var tabii. Neyse sustum.

2 yorum:

pRncfRn dedi ki...

Tanrı mutluluğunuzu daim etsin çocuklar! :)

Oly Art dedi ki...

Darısı başınıza efendim :)
çok sevgi.