7 Eylül 2008 Pazar

Eylül 3

Bazı şeyleri öğrenmek güzel. Öğrenme süreci kötü ama. Eğer öğrendiğiniz şeye inanmak istemiyorsanız, öğrenmeye çalışma süreci zor. Ama sonuçta öğrenmek güzel. İnsan kafasında yarattığı şeyin sıfatlarını da kendi katıyor. Kendi dünyasında var ettiği o neyse işte yine kendi dünyasının içinde şekilleniyor. Yarattığı şey o oluyor. İçini kemiren cümleler bir şekilde senden bağımsız ilerleyince karşına "öğrendiğin şey" olarak çıkıyor. İlk çıktığında kötü. Kaşları çatık, umutsuz ve acımasız. Ama bu öğreti sonunda muhtemelen doğru olan oluyor. İnsan ilişkilerinde veya kendi içsel yolculuğunda bu öğrenme süreci hep sancılı. Bir şey öğrenmek güzel ama. Eğer gerçekten akıllı bir insansan -ya da ne bileyim akıllıysan ama ısrarla kullanamıyorsan da olur- öğrendiğin şey her zaman yararına oluyor.
İnsanlara tahammül sınırlarım daraldı biraz. İnsanlar aptal, saygısız ve düşüncesiz. Onları öyle kabul etmek sancı. Onları artık öyle kabul etmemeye başlamak ise öğrenmek. Öğrendiğinizde biraz daha rahat herşey. Süreç kötü tabii. Herşeyin süreci kötü. Beklenen herşey kötü aslında. İşin içine zaman girdi mi kötü herşey.
Kafamda oluşmaya başlaması bundan iki hafta öncesine dayanır. Ama kabullenemedim bir şekilde. Çünkü kabullenmek öğrenmek. Öğrenmek istemedim bunu. Belirsiz olsun istedim birşeyler. Belirsizlik güzel çünkü, belirsizliğin olduğu yerde umut var. Umut güzel bazen. Ama bir şekilde içinde yarattığın şey ufak ufak, damla damla erimeye başladığında, tüm gücünle kafandan ittiğin bu kabullenme biraz daha büyüyor. Büyüyor ve sonra öğrendiğin şey oluyor.
İnsanları çabuk severim ben. Başta kıl olunacak kadar ukala, şımarık ve kendini bilmez değilse her insanı sevebilirim kolaca. Çok kolay da soğurum ama. Tersim pistir. İnadım inat.
Şimdi öğrenmek zor geliyor gözüme. Birşey öğrendikten sonra hayat daha kolay. Bildiğin soruyu çözüyorsun hiç takılmadan. Ama öğrenmek bir şekilde de kabullenmek. İnsanları, hayatı. Bazı şeyleri kabullenmek kötü. O çaresizlik. Bazı şeyleri kabul etmek güzel. Bu öğrenmek. Öğrendiğinde daha kolay herşey. Aslında hayat kolay. Zor eden biz ve kafamızda yarattığımız nesneler.

Hiç yorum yok: