30 Ağustos 2008 Cumartesi

Yorulmak

Bacaklarım ağrıyor. Yollar ve insanlar görüyorum rüyalarımda. Başım ağrıyor. Şu sıra daha çok.
Uykusuzum her daim. Ve sıkkın. En saçması ota boka ağlamak. En sinir bozucusu sürekli yorgunluk. Beynim ve bedenim fena yorgun. Hiç birşey yapasım yok. Yapmıyorum da zaten.
Böyle geçiyor günler. Gri gri. Nedensiz ve keyifsiz. Yazın bütün yorgunluğu üzerimde. Bu şehirde gezemiyorum artık. Bu şehirden daha fazla nefret ediyorum şimdi. Sıkıldım ve yorgunum. Dinlenmeliyim her zamankinden daha fazla. Yazmıyorum da birşey. Yazacak birşey yok. Durduğumu yazıp duruyorum diğer durumda çünkü.
Bekliyorum ki geçsin. Bitsin.

Hiç yorum yok: