
Tertemiz değilim ki ben. Lekeli aşklarım var çok fazla. Rengarenk boyadığım tablolarım var. Bir tek beyazdan yoksun bıraktım onları. Kullanmadım hiç. Ama herkes bembeyaz gördü durdu. Belki de o yüzden bir anlam yükleyemedi. Belki o yüzden etkilenmedi bu resimden. Hokka gibi bir burnum yok benim. Güzel ayaklarım, karizmatik bakışlarım, selvi gibi boyum da yok. Çizdiğim resimlerde ben bedenimle buyum dedim hep. Ruhumla da. Anlayamadı kimse. Belki ben anlatamadım. Anlatmanın yolunu bilemedim belki. Uzak durdum hep. İçimde bitinceye kadar bekledim. Hiç ayrılmadı aşık olduğum benden. Çünkü aşık olduğum hiç benim olmadı. Bu yüzden kutsal aşklar yaşadım. Bu sebeptendir ki şarkılar söyledim yol boyu. Ama hiç temiz kalmadım ben. Temiz kalmanın yollarını düşünmedim. Kimsenin canını acıtmadım veya kimsenin uykusuzluğu olmadım.
Kirli bu şehir. Bu yollar, evler, insanlar kirli. Temizliğin değeri yok hiç gözümde. Can acıtmaz çünkü temizlik. Kirdir akılda kalan. Lekesiz etkisizdir. Bu yüzden hiç temiz kalmak istemedim. Kirlenemedim de. Kirlenmeye yetmedi aklım. Ağlatamadım kimseyi. O kadar çalıştıramadım kafamı. Temizlikle iyilik arasında gezinirken, salaklıkla saflık arasında durakladım hep. Bir bardak su içtim. Beyaz değil benim resmim. Anlatamadım. Bir yolunu bulamadım. Ağlatmadım kimseyi.
Çünkü diyebiliyordum çoğu zaman; ben bedenimle buyum, ruhumla da.
3 yorum:
"Can acıtmaz çünkü temizlik. Kirdir akılda kalan. Lekesiz etkisizdir. Bu yüzden hiç temiz kalmak istemedim. " Yeniden okudum yazıyı. sabah okuduğumda çok sevdiğim bir cümle vardı.. ama ikinci okuyuşumda bunu sevdim. diğerinin yerini tuttu. çok güzel ve içten bir yazı olmuş Olympia.. Birazdan yani sanırım 1 saat sonra okulda olursun.. Dün yarım kalan ada çayını içerim senle.. Lekesiz etkisizdir.. Sevdim bunu.
Teşekkür ederim karöshi can.
o senin güzelliğin :)
hep siyahı sevdin sen. hep siyah oldun. hep siyah kaldın. senin saflığın ve temizliğindi siyah. iyiydin, bu yüzden de siyah giyiyordun(sevgi boşuna sosyolojik tezler yaratmıyordu hani :)). karanlıktan korktum ben hep ama senin karatında buldum huzrumu. senin "tüm renklerin" siyahtı. ben seni "rengarenkliğinle" sevdim, senin "renklerine" bu cezple sığındım. sen karanlığın en anlamlı siyahısın. uykumda gözlerime çöken karanlık kadar anlamlı ve aydınlıksın. çünkü sen simsiyahsın. isteyenin görebileceği, isteyenin gözü kör kafasını sağa sola çarpıp yolunu kaybedeceği.
Yorum Gönder